Contact

Pum-officials hadden voorspeld "op de 4e/5e dag van je missie vraag je je af wat je hier in vredesnaam komt doen". Dat gevoel klopt bij mij niet:-) Was gisteren een dag met districts officers en inspecteurs, vandaag kwam ik in contact met studenten en trainers. Het eerste contact was met 8 studenten 'agricultural' die voor hun eindexamen zaten. Dat werd afgenomen in een polytechnical school (ivm licenties). Ver op het platteland en buiten de stad Arua. Aan de wegen daar naar toe raak ik langzaam maar zeker gewend. Voortdurend wakker en attent op gaten en kuilen. Kennisgemaakt met leslokalen en gereedschappen. Elk welkom begint met het tekenen van het gastenboek. Na de rondleiding krijg ik de gelegenheid om te luisteren naar de 8 studenten (1 vrouw en 7 mannen). De helft komt van het nabijgelegen vluchtelingenkamp (45000 vluchtelingen uit Zuid Soedan). Ze vertellen waarom ze studeren en wat hun doelen zijn. Overtuigd om te gaan werken en geld verdienen voor hun familie. De focus straalt ervan af. Klagen doen ze ook 'tools and transport' ontbreekt. Ze zijn uren onderweg naar school en moeten voor de theorie 1 computer delen met 10 studenten. 
Voor de praktijk van 'agricultural' zijn 4 varkens beschikbaar en een paar vierkante meter om bananen te kweken. 
Inmiddels loopt het tegen de 30 graden en gaan we naar gemeenschap nog dieper het binnenland in. Een community waarin jongeren worden getraind in 'fashion skills'. Het zijn 8 jonge mannen die zich daarin bekwamen met hulp van teachers van St Johns College. Met de roldoorbreking zit het wel goed:-). Onder de boom komt de gemeenschap bij elkaar. De president en de priester heten ons (Sunday en mij) welkom, een gebed volgt en de jongeren presteren zichzelf. Ik mag mijzelf overal voorstellen. Vooral over mijzelf vertellen was de lichte aanwijzing van PUM. 'Retired but not tired', boerenzoon en general manager in daycare and education. En zeggen dat ik mijn kinderen en kleinkinderen zal vertellen over deze vergadering onder een boom. Een free speech wordt erg op prijs gesteld. Mooi om dit mee te maken. Tot slot een rondleiding in de kerk en kennismaking met traditionele muziek. 
We rijden door naar een missiepost van AEE en maak kennis met een aantal trainers. Ouders worden getraind onder leiding van trainers van "Help a Child'.  Aansluitend naar een trainingscentrum voor studenten Agricultural. Ze zijn allemaal ergens in het veld. We besluiten om onder de mangoboom te blijven. Wel mag ik kennismaken met de cassave. Het is alsof ik de aardperen oogst op moestuin de Heerlijkheid in Heemstede. 
Terugrijden in de hitte naar Arua. Lunchen (en ondertussen naar een voetbalwedstrijd kijken) en mij voorbereiden op een ontmoeting met teachers van St Johns College. Ook daar het ritueel van verwelkoming, gebed, visitorsbook tekenen, presentaties van docenten en vervolgens een vrij gesprek met mij. Ik vertel hen over mijn voorzichtige indrukken tot nu toe. We raken in gesprek over duurzaamheid, inclusie, gendergelijkheid en stikstof-crisis. Het gesprek gaat alle kanten uit. North West Nile (de regio waar ik ben) is de op 2 na armste regio van Uganda. Leerkrachten zijn zo gemotiveerd om te investeren in de toekomst van studenten. Complimenten daarvoor!
Het gesprek over de stikstof-crisis in NL, de opstelling van de regering en de boeren, zorgt voor veel vragen. NL is namelijk een groot voorbeeld voor studenten en Uganda. Dit krijgt nog wel een staartje de komende dagen. Ik bereid mij voor op een SWOT- analyse met deze docenten komende week. 
Na afloop ga ik mee met Sunday Asau en ben zijn gast thuis. Ik mag na afloop pannenkoeken bakken. Alle pannenkoeken gingen op (inclusief de stroop). Om 21 uur weer terug in mijn hotelhut. Tijd voor een biertje en voetballen kijken.

de foto's volgen morgen. Te vaak een powercut en een wifi-dongel die met te weinig shilling is opgeladen:-(