Tussen Mt Ararat en Mt Aragats

Vrijdag 20 oktober

Voor ons vertrek uit het kloostercomplex in Wanatun, lopen we een kapel binnen en zingen ‘Nor Tsaghik’. Zie video.

We verlaten het complex en rijden naar Diliyan. De bossen zijn volledig in herfstkleuren. Sevan Lake is de volgende tussenstop. In maart stond ik daar ook. Toen in de vrieskou en nevel; nu in de stralende zon. Een paar tourneegangers gaan zwemmen…..Het blijft een bergmeer op 2000 m hoogte (dus kkkkoud). Met de bus vervolgen wij onze weg richting Etsjmiadzin. We rijden tussen de Ararat en de Aragats in. Fantastisch om vansf deze plek de 4 peaken te zien. Ook de zuidpeak die ik met Hakob heb beklommen. Einde middag een wijnproeverij met aansluitend diner in een sprookjeskasteel. We nemen ook afscheid van onze gids Armine. Om half acht checken we in bij hotel Richmind. Een Russisch betonkolos…..Avondrepetitie tot besluit. Nog even een cognacje op het terras (en uiteraard zingen) en daarna onze bedden opzoeken. Nog één dag te gaan….

Zaterdag 21 oktober:

We bevinden ons in het hart van religieus Armenië: Etsjmiadzin.

De kathedraal van Echmiadzin, ook wel de 'moederkerk' van de Armeense kerk genoemd, stamt al uit de 4e eeuw na Christus. Volgens overlevering kreeg St. Gregorius de Verlichter, grondlegger van de Armeens-Apostolische kerk, in een visioen opdracht om juist op deze plek een kerk te bouwen.

Het kerkgebouw was de eerste kathedraal die in Armenië werd gebouwd en wordt vaak beschouwd als de oudste kathedraal ter wereld. Volgens de overlevering werd de eerste kerk al tussen 301 en 303 gebouwd, na de erkenning van het christendom als staatsgodsdienst door koning Tiridates III. 

De bouw van de kerk stond symbool voor de bekering van de Armeense bevolking van het heidendom tot het christendom. De kern van het huidige gebouw is opgetrokken in 483-484. In de vijftiende eeuw werd de kerk hersteld als de moederkathedraal van de Armeens-apostolische Kerk, nadat het gebouw zwaar beschadigd was geraakt tijdens een Perzische invasie. Sindsdien is Etchmiadzin niet alleen het religieuze, maar ook politieke en culturele hart van Armenië. 
We bezoeken een aantal gebouwen en wandelen over het terrein.

’s Middags naar Machanents voor de lunch en ons laatste concert. Een centrum van kunstenaars en opleidingscentrum voor Armeense jongeren. Het concert in de open lucht is een succes. Mooie reacties over de liederen. We krijgen complimenten voor onze inspanningen om Armeense cultuur in stand te houden. De dag wordt afgesloten met een slotdiner met veel toespraken. Een feestcommissie heeft een mooi programma in elkaar geknutseld. Ook ik word bedankt voor alle werk. Ivo en Ruzanna delen mee dat het project nog met 2 jaar wordt verlengd. In de afgelopen dagen heb ik alle koorleden en muzikanten verteld (waarom en) dat ik in december stop met Tsirani tsar. Hartverwarmende reacties. Voor mij markeert deze reis een fantastische periode van 15 jaar liederen zingen uit het Slavisch taalgebied. Balkankoor Slavuj (13 jr), Georgisch koor Merani (5 jr) en  Armeens koor Tsirani tsar (1,5 jr). Alle 3 in Amsterdam. Met veel concerten in NL en concertreizen naar Bosnië, Georgië en Armenië. Veel gezien, gehoord, gezongen, vriendschappen gesloten en geproefd aan de wereld. 
Lieve familie, vrienden en volgers, dank voor het volgen van mijn reis/reizen. Het is zondagmorgen 22 oktober, over een paar uur landen we weer op Schiphol en staat dit laatste verslagje on-line. 
Groeten van Sjoerd